PROFESOR STANISŁAW HADYNA

Długoletni dyrektor naczelny i artystyczny Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Śląsk“ urodził się 25.9.1919 w Karpętnej w domu dziadka Jana Pilcha, kierownika tamtejszej polskiej szkoły ludowej. Ochrzczony został w bystrzyckim kościele ewangelickim przez pastora Karola Michejdę. Jego ojciec, Jerzy Hadyna, uczył wówczas w bystrzyckiej szkole ludowej.

Gdy miał rok, rodzina Hadynów przeprowadza się do Cieszyna, gdzie Stanisław kończy naukę w Gimnazjum Klasycznym i jednocześnie w Instytucie Muzycznym im. Ignacego Paderewskiego. W 1938 roku rozpoczyna studia na Uniwersytecie Warszawskim. Naukę przerywa II wojna światowa.

Po wojnie, w 1945 roku, Hadyna żeni się w Wiśle z Agatą Ogierman. Rozpoczyna pracę w Gimnazjum w Wiśle, studiując jednocześnie w Wyższej Szkole Muzycznej (dyrygentura, kompozycja) w Katowicach. Następnie pracuje w Katowicach w biurze Okręgowego Związku Muzyków. Od 1950 roku rozpoczyna prace związane z naborem młodzieży, poszukiwaniem lokum i funduszy na utworzenie zespołu Śląsk.

1.7.1954 to oficjalna data założenia Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk. Pierwszy publiczny występ Śląska w Warszawie zakończył się wielkim sukcesem. Na siedzibę zespołu zostaje wybrany pałac w Koszęcinie. W pierwszych latach działalności Śląsk, jak i jego twórca Stanisław Hadyna otrzymują wiele wyróżnień i odznaczeń państwowych. Zespół koncertuje po całym świecie, nagrywa płyty, jest oklaskiwany w największych salach koncertowych.

W 1968 roku katowickie władze pozbawiają Stanisława Hadynę możliwości pracy z zespołem. Profesor przenosi się do Krakowa, gdzie zajmuje się twórczością literacką. Jest również pracownikiem TV Kraków i kierownikiem muzycznym Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Trzy jego dramaty Błogosławieni pokój czyniący, Zdruzgotane sny i Declaration 76 zostają nagrodzone prestiżowymi nagrodami międzynarodowymi w USA.

W 1989 roku Stanisław Hadyna zostaje publicznie przeproszony za ciąg przykrych zdarzeń z 1968 roku. 1.3.1990 profesor wraca do pracy z zespołem i zostaje kierownikiem artystycznym Śląska. 3.11.1998 zostaje uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

14.11.1998 Szkoła Podstawowa w Bystrzycy przyjmuje imię patrona profesora Stanisława Hadyny. Profesor skomponował również muzykę do hymnu szkoły, do słów Władysława Młynka: Mowo, moja mowo.

Profesor Stanisław Hadyna umiera 1 stycznia 1999 roku w Krakowie. Spoczywa na cmentarzu „Na Groniczku“ w Wiśle.

Pozostawił po sobie wielki dorobek muzyczny i literacki: 250 pieśni, 30 tańców, 14 kolęd, 13 pieśni pasyjnych i wielkanocnych, koncerty fortepianowe, poematy symfoniczno-baletowe, kantaty, muzykę teatralną i filmową, pieśni chóralne i solowe dla solistów i zespołów niezwiązanych ze Śląskiem oraz kilka powieści, np. Niezatarte ślady, Na podbój kontynentu, Droga do hymnu, W pogoni za wiosną, Gdzie niebo z ziemią graniczy.